Nieuwe hamers

Vanochtend vroeg, bericht van Simon Laudy. Hij is druk bezig met de  productie van de nieuwe hamers. Iedere klok krijgt de hamer die er bij hoort. Zware klok, zware hamer….lichte klok, lichte hamer. Sommige klokken krijgen meerdere hamers, die zijn natuurlijk gelijk. Het worden vallende hamers. Ze worden bevestigd aan de oude bevestigingen.  Het scharnierpunt zit ter hoogte van de ophanging van de klok, de hamerkop slaat op de klok vlak naast de rand . Onder de hamersteel zit een strip metaal, de veer. In rust houdt de veer de hamer op een paar millimeter van de klok. De magneet trekt de hamer omhoog, laat de hamer vallen. Deze schiet tegen klok en wordt door de veer direct weer teruggetrokken zodat de klok kan galmen en niet “dood” slaat.

De hamerkoppen zijn allemaal verschillend van gewicht. Sommige klokken krijgen meerdere hamers, die zijn wel hetzelfde.

De hamerkoppen zijn allemaal verschillend van gewicht. Sommige klokken krijgen meerdere hamers, die zijn wel hetzelfde.

Hamers met steel. De zwarte L-vormige onderdelen zijn de bevestigingen die vorige week uit de toren zijn gehaald.

Hamers met steel. De zwarte L-vormige onderdelen zijn de bevestigingen die vorige week uit de toren zijn gehaald.

De strip onder de hamersteel houdt de hamer op een paar millimeter van de klok. De hamer valt, raakt net de klok en de veer zorgt ervoor dat de hamer gelijk weer los van de klok komt.

De strip onder de hamersteel houdt de hamer op een paar millimeter van de klok. De hamer valt, raakt net de klok en de veer zorgt ervoor dat de hamer gelijk weer los van de klok komt.

Demonteren hamerbevestigingen.

Vandaag zijn de bevestigingen van de oude magneethamers weggehaald. Deze gaan hergebruikt worden voor de nieuwe hamers. Dus eerst voor ieder klok een serie belangrijke maten op papier zetten. Simon klom met gevaar voor eigen leven met zijn meetlint naar de klokken terwijl ik de maten in een tabel invulde. Op de foto is zo’n bevestiging te zien. Hieraan worden de nieuwe hamermechanieken vastgelast. Iedere klok is verschillend van maat en dus krijgt iedere klok zijn eigen formaat hamer. Lengte en gewicht worden allemaal aangepast aan de specifieke klok.

Het inmeten van de vallende hamers

Het inmeten van de vallende hamers

De bevestiging van de oude magneethamers gaat hergebruikt worden voor de nieuwe hamers.

De bevestiging van de oude magneethamers gaat hergebruikt worden voor de nieuwe hamers.

Concertprogramma 30 augustus

Programma voor het concert op de beiaard van de Hippolytuskerk in Middelstum door Adolph Rots op zondag 30 augustus 2015, 16.00 uur

1. Carillon – Georg Friedrich Handel (1685-1759)

2. Uit ‘Atys’ – Jean-Baptiste Lully (1632-1687)
– Air pour la suite de Flore
– Air pour la suite de Melpomène
– Menuet
– Ritournelle
– Entrée des Nations
– Entrée des Zephirs
– Seconde Entrée

3. Jacob Wilhelm Lustig (1706-1796)
a. ‘Gelijk de bloemen in de lente’ –
b. Capricetto XXIII; dolce affettuoso
c. Tweespraak over den…
d. …Huwelycken staat

4. Uit Litouwen:
a. Tema su variacijonis – Balys Dvarionas (1904-1972)
b. Svajonè (droom) – Juozas Naujalis (1869-1934)
c. Lepunèlè (kieskeurig meisje) – Vincas Kudirka (1858-1899)

5. Walliser pijperwijsjes- Werner Walter (*1934)
a. La grande chaîne
b. Procession
c. Polka
d. La Magali
e. La Rousse

6. Drie stukken voor kleine beiaard – Albert de klerk (1917-1998)
1. Feestelijke Ouverture
2. Onder een groene linde
3. De populier

7. ‘Now, o now I needs must part’ – Mar Bruinzeel (*1941)
Thema en drie variaties

Bewerkingen:
1. K. Borghuis
2. A. Abbenes
3. A. Rots
4. S. Silevicius/ K. Kacinskas

Toelichting:

De eerste drie programma-onderdelen, uit de barokperiode, sluiten aan bij de ontstaanstijd van het Middelstummer carillon. Nrs. 1 en 3 zijn bewerkingen van Engelse en Nederlandse (Groningse) clavecimbelmuziek, nr. 2 is een suite samengesteld uit de opera ‘Atys’.

In de nrs. 4, 5 en 6 komen streekgebonden karakterstukken aan bod. Melodieën uit Litouwen en (het Zwitserse) Wallis zijn gekleurd door streekeigen intervallen en samenklanken, waarmee de grenzen van de stemming van het carillon worden opgezocht.

In het afscheidslied (7.) wordt een 17de-eeuwse melodie door een 20ste-eeuwse componist gevarieerd.

Biografie Adolph Rots

Adolph Rots

Adolph Rots (*1947). Tijdens zijn studie Elektrotechniek aan de Universiteit Twente kwam hij in aanraking met het instrument beiaard. Vervolgens studeerde hij orgel, kerkmuziek en schoolmuziek aan het Utrechts Conservatorium en beiaard aan de Nederlandse Beiaardschool in Amersfoort; daar was Bernard Winsemius zijn hoofdvakleraar.

Hij werd stadsbeiaardier van Appingedam (1982), Winschoten (1990), Groningen (Martinitoren, 2002) en Veendam (2003) en organist-cantor van de Nicolaï-kerk in Appingedam. Als studie- en stagebegeleider was hij vele jaren verbonden aan de Pedagogische Academie van de Hanzehogeschool in Groningen.

In binnen- en buitenland (o.m. in de Verenigde Staten, Frankrijk, Duitsland en Denemarken) heeft hij vele beiaardconcerten gegeven.

Op twee recent verschenen CD’s (carillon Martinitoren, Groningen en carillon van Winschoten) werd zijn spel vastgelegd.

Hij was redacteur van ‘Klok en Klepel’, het magazine van de Nederlandse Klokkenspel Vereniging.

Van zijn hand verschenen verscheidene publicaties over orgels, klokken en beiaarden, waaronder in 2005 de inventarisatie in boekvorm van alle luidklokken en carillons in de provincie Groningen.