Met drie man zijn ze bezig met ontroesten en behandelen van de onderdelen die niet in de werkplaats behandeld kunnen worden. De trommel is gezwart met kachelzwart en de rest is bijna klaar om te schilderen.
De speeltrommel is helemaal gezwart.
De opwindtrommel is ook gezwart.
De lichterbed-ondersteuning nu roestvrij
Zaterdag 6 juni 2015 van 16.00 tot 17.00 uur bespeeld Henk Veldman het carillon.
De speeltrommel draait langzaam. De “noten” die op de trommel zijn gemonteerd lopen tegen een “lichter”. Deze “lichter” is met een draad verbonden met een schakelaar. Zodra de “noot” voorbij de “lichter” is valt deze terug. Op dat moment wordt de schakelaar geactiveerd en slaat de hamer op de klok. Het filmpje laat dit in proefopstelling zien.
Boven iedere “lichter” , 40 stuks, zit een schakelaar.
Vroeger liepen er staaldraden van de speeltrommel recht omhoog naar de klokken. Dat is een afstand van ongeveer 20 meter. Op een warme dag is zo’n draad zomaar 20 mm langer dan op een koude winterdag. Vandaar dat de speeltrommel eigenlijk nooit echt goed gewerkt heeft.Zie uitleg speeltrommel
Om allerlei soorten muziek te kunnen spelen moeten de nieuwe hamers snel achter elkaar de klok kunnen raken. Onderstaand filmpje laat zien hoe die ene testhamer, aangestuurd door de computer, een poging doet om “Zie de maan schijnt door de bomen” te spelen met één hamer.
De speeltrommel bedient schakelaars die de elektromagneten aansturen die bovenin de toren de hamers op de klokken laten vallen. Dit moet allemaal zo gebeuren dat de hamer, na het raken van de klok, direct weer van de klok af gaat. Als de hamer op de klok blijft hangen slaat de klank dood. Helaas staan de filmpjes een kwartslag verkeerd maar ze zijn daarom niet minder duidelijk.
De proefopstelling voor de nieuwe hamers. Op de achtergrond staan de gezwarte onderdelen van het uurwerk.(zie vorige bericht)